Insanlar doğdukları yerin toprağının özelliğini taşır karakterlerinde. Mesela koyu renk toprak bana buz gibi gelir. Üzerinde çiçek, sarmaşık falan çıkar. Nemlidir. Soğuk gelir bu torak bana. Taşsızdır neredeyse bitki kökleri ile bezeli. Kahverengi toprak vardır çakıl taşı gibi taşlar koynunda. Seçemezsin. Nemli de değildir. Çabuk kurur çatlar susuz anında. Bir de benim toprağım var. Kırmızı. Kan gibi. Demiri bol anlayacağın. Buram buram toprak kokar yağmur yağsa da yağmasa da. Pek çatlamaz susuz kalınca. Alışkın suya sürgünlüğe. Büyük taşlar yatar bağrında. Çakıl gibi değil istersen ayrılır kızılında. Ak taşlar. Seçilir, ayıklanır. Pek ot bitmez üstünde. Kendisine faydası olmayan suya muhtaç cılız otları barındırmaz. Dikersen ağaç çıkar koynunda. Çalı, çırpı belki. Ama gölgesi olan. Belki meşe. Bizim oralarda mezar toprakları bilmece. Bilirsen koynunda yatanı verir toprak sırrını. Bu der bizim oralardan. Biz gibi. Bizden...
27.02.2019. 23:31/fk
27.02.2019. 23:31/fk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder