bizde ölenlere kuş olup uçtu derler...

Adını mıh gibi aklımda tuttuğum Aralık ayı geldi çattı. Ayırdı sevdiklerimizden bizi. Soğuk yüzü içimizi titretti. Ruhların sustuğu vakit esti tenimizde acı acı rüzgarı. Rüzgar ne getirdi ki bana, benden alıp gitti babamı. Soğuk bir Bişkek sabahı yurtta. Telefonuma saat yedide gelmiş buz gibi bir mesaj. Arayıp sana sormak istedim. Doğru mu diye. Insan ölen kişiyi arayıp öldün mü diye sorabilir mi? Ben babamı bugün kaybettim. O çekip gitti. Beni deliler yurduna muhtar etti. Bir baba evladına yapar mı be! Insanın hiç babası ölür mü? 

Bu sorumun cevabını 01.12.2016 yılında aldım. Bütün aylar anlaşmış. Bu aya gelmek bu soğuk günü yaşamak için. Demedim mi ben sana, insan ölecekse baharda ölmeli diye? Insan helalleşmeden gider mi? Düşmanın mıydım senin? Hiç düşünmedin mi yarın yüreğine büyür diye? Oysa ben en çok seni severdim. Bir kere olsun bayramlar dışında sarılıp öptün mü? En kıymetlim derdin. Insan kıymet verdiğine böyle yapar mı? En çok ben yandım. Her yıl gidişine mahzun mahzun yanarken. Söyleyemediklerim diken gibi batıyor yüreğime. Rüyaları bekliyorum konuşmak için. Yetim oldum. Ona üzülüyorum. Sen baban öldüğünde çok üzülmüşsün. Ben üzülmüyorum artık. Büyüdüm. Ağrılarının dindiğine, sonunda dinlendiğine utanmasam sevinecem. Gözlerim yaşlı. 

Hani insan soğan doğrarken birkaç dakika soğanın acısına dayanamıyor gözlerinden yaşlar akıyor ya bir soğan insanı bu kadar ağlatırken sen düşün sana nasıl ağladığımı? Bir soğanın acısına katlanamazken bir insanın yokluğuna nasıl katlanayım sen söyle? 

Geçen gün numaranı kaydettim. Whatsapptan bakayım alan olmuş mu diye.. kimse almamış. Alsaydı arayacaktım yemin ediyorum.  

Bugün seni her yıl aradığımdan daha çok arıyorum. Çok yoruldum. İçim acı dolu. Başarısızlıklar silsilesi gibiyim. Neye elimi atsam kuruyor. Hangi yola çıksam kapalı. Sen olsan dua et derdin. Ediyorum. Ama Allah'ın unuttuğu yerdeyim. Kendimi bulamıyorum. Kara karıncayı gece gören Allahım beni görmüyor sanki. Unutulmanın verdiği korkunç acı ile çöldeki kör gibiyim. Çarpacak bir şey yok, tutunacak bir dal da. Kumlara bata çıka güneşin alnında kavrulup bir o yana bir bu yana savruluyorum. Sırtımı Allah'a yaslamışım. Işığı arıyorum. 

Baba, evi hiç sorma bilmiyorum. Onlar dediğin gibi çoktan unuttu beni. Varlığında yoktular. Yokluk gibi. Bir gecede insan 10 yıl yaş alır mı? 10 yılda kaç gün var? 

Yazamıyorum. Burnum sızlıyor seni düşündükçe. Gözlerim yazdığımı göstermeyecek kadar puslu. Burnumdan geldi yokluğun. Oralar nasıl ki sen hâlâ yoksun.?

Baba yüküm çok ağır. Canım çok acıyor. Ölüm bir şey değil de yokluğun acıtıyor. Aratıyor. Bulamıyorum. Bulunacak yer değil gittiğin. Insan bu kadar uzaklara gider mi hiç? Iki seneden fazla oldu mezarına gitmeyeli. O bile iyi geliyordu. O taş yığını. Üstünde adın. Onu görmek bile huzur veriyordu. Dizinin dibine oturur gibi oturuyordum taşına. Hemen yanında annen. Fısıldardım toprağa duyacakmışsın gibi. Ben geldim. Kalk gidelim. Hem ne buluyon orada köyde su bile yok. Kurumuyor mu boğazın.? Kemikleri bile kalmadı diyorlar. Zalimler. Kalmasa kemikleri sızlar mı gidenlerin?

Kaç yıl oldu be babam, çok özledim. Başı bozuk yığına döndük. İtler bile güldü kimsesizliğimize. Sen bizim çatımızdın. Çatı gidince dağıldı temel bozuldu düzen. Öyle çok acıyor ki içim. İçinde çok olan hiçbir şey doğru değildir diyor biri. Çok ama benimki. Tarif edemediğim kadar. 

Bu kadar değil ama yutkunamıyorum. Bu kadar. Duyacakmışsın gibi. Görüp de kızacakmışsın gibi siliyorum yaşlarımı. Dik tutarak bükülmüş sıktımı, eyvallah diyerek kadere, açarak kollarımı gelin diyorum. Gelin acılar. Daha kötü ne olabilir dediğim yerde tükürüğümde boğuluyorum. 

Annenizin babanızın kıymetini yaşarken bilin. Hala arayıp sorabiliyorken şükredin. Olmayanlara merhamet edin. Sevgisiz kalmasın yürekleriniz duasız bırakmayın geçmişlerinizi. Gecenin soğuk yüzü varsa oralarda bizlere göz kırpan yıldızlar da var. Ay gibi doğsun yüreğinize güzellikler. Gördüğünüz kötülükleri geceye gömün. Esenlik dolun.! 

01.12.2022/fk| 03:25