Zaman gelir göremezsin burnunun ucunu dahi... dualarında bir yol aydınlığı, olmayan hedefe bir adım atma isteği. Hayal dahi kuramazken insan, o ışığı düşlemesi boşuna değil elbet. O zaman bir aydınlık dileriz ya hani, gök yüzünde göğe ait, yer yüzünde yola ait, benliğimiz varlık davası zaten gönlümüzde ve de gözümüzde aydınlık. Bir ışık olsun önümüzü görelim deriz. O ışığı bekleriz. Nasipten öte köy yoktur madem, alalım elimize fenerimizi. Çıkalım yola. Yerinde durarak bulunmaz çare, gidilmez menzile. Karanlıkta aydınlatır elbet yolumuzu da göğümüzü de... gözümüz ve gönlümüz meçhulde... Atsız'ım da ne güzel söylemiş, "Meçhul kaderin çizdiği yoldan gideceksin." diye.
18:06/02.06.20|fk
