Bana en başarısız, işe yaramaz, değersiz olduğumu gösteren aylar yaşattın. Tırnaklarıma kadar kemiklerimi sızlattın. Acıdan ve yorgunluktan 10 yaş büyük bir beden ve 30 yaş daha yorgun bir ruh bıraktın. Saçlarıma aklar zamansız düşeli 15 yıl olmuştu. Yüzümdeki kırışıklıklar da erken geldi. Omuzlarımdaki baskı artık daha ağır. Evlen diyen insan sayısı arttı. Aile kavramı artık yok benim için. 4 erkeğin bir bacısıydım. Insan bacısını senede bir kere olsun aramaz mı? Bu kadar mı kötüydüm lan! Diyesim de yok artık. Herkes kendine. Ben herkeseydim. Ben de bana kaldım.
Bu yıl hiç zorlanmadığım kadar zorlandım. İşsiz kaldım, evsiz kaldım, parklarda günümü geçirdim. Ayağımı hep yorganıma göre uzattım. Ama temmuzun sıcağı sırtıma geçti. Kan ter içinde Asya'da yandım. Elimde bir valizimle ortada kaldım. En güvenmediğim insan kapısını açtı. En çok güvendiklerime ulaşamadım bile. Canları sağolsun. Ön yargılarımdan arındım. Rahatlığımdan ödün verdim. Asla yapmam dediğim şeyleri yaptım. Güvenmemem gereken insanlarla yola çıktım. Yeni başlangıçlar iyi gelir sandım. Güzel ayakkabılar hep güzel yerlere götürür yanılgısına kandım. İçimi hep olmayacak insanlara döktüm. Sonunda ben kazandım. Belki hâlâ iyi bir işim yok hâlâ iyi bir gelirim yok, olabilir, ama ben bu yılı 1-0 önde bitiriyorum.
Hz. Yusuf gibi çok çileler çektim. Mükafatını artık sadece Allah'tan diliyorum. Zamanı geldiği zaman hayırlısı ile diyerek. Ben bu yüzyılın zindanında boşluğa saplandım. Hiçlik batağında dibi gördüm. Yokluk sancısı çektim. Ama iyiki çekmişim. Bu kadar şeyi ne çok geç kalarak öğrendiğime sitemler ettim. Öğrenmek ne güzel değil mi? Dersimi klasiktir hayattan aldım. 2022 yılında üst üste ne Osmanlı Tokatları yedim. Güldüm geçtim.
Hayat yerinde sayarak geçmiyor. Hayat deli çağlayan. Hayat bilinmeze yolculuk. Yürüyerek gidilmez koşmak gerek. Ne istiyorsan onu almak için koşmalısın. Bayrak yarışı her durak. Yorulmadan yol almak. Yorulanı, bekleyeni, pes edeni affetmez. Aslan ile ceylan gibi olmalıyız. Karnını doyurmak istiyorsan, açsan ve halin yoksa o avı senin yerine kimse avlamaz. O yüzden ceylanlar ot yer çaba sarf etmez karnını doyurmak için ama canı için koşmak zorundadır. Aslan koşmazsa aç kalır.
Hayat hep bir koşuşturma, acelen varmış gibi yaşarsan tadını çıkaramazsın. Ama tadını çıkarmak istiyorsan yolda kalırsın. Yolda olmak da güzeldir ama her durakta durulmaz.
Demem o ki ben bu yıla çok şey borçluyum. Benden aldıkları ile ödeyemedim çünkü gelecek geçmişin yanında daha ağır basıyor. Teşekkür ederim koca bir yıl nasıl geçtin öyle uzun. 365 günü tüm iliklerime kadar yaşattığın için minnettarım. Ders çalışmamak için izlediğim filmler, kimseyle konuşmamak istediğim için okuduğum onca kitap, birileri ile boşu boşuna geçen zaman, ağrıyan kol ve bacaklarım. Ağlamaktan şişen canım gözlerim. Yürümekten nasır tutan ayaklarım. Ne çok şey öğrettiniz bana. Teşekkür ederim size de. Yıkanınca örülmeyi bekleyen saçlarım, örgü örmeyi bu yıl öğrendim. Bu kadar titiz değildim çok pislik gördüm. Uykuyu bu kadar sevmezdim uykucu oldum. İnancımın huzurunda şükre doydum. Bu yıl kendimi tanıdım. Yok oldum.
Teşekkürler hayat. Teşekkürler son gününde 2022. Ve sevmediğim ve hiçbir zaman sevmeyeceğim Aralık Ayı. Öğrettikleriniz saymakla bitmez. Ama aklıma geldikçe eklerim. Her yıla bir teşekkürü borç bilirim.
Kuruyan çiçeklerim, dağı ve gök yüzünü hasretle izlediğim eski evim, arada yatıya gelen güzel arkadaşlarım, taşıyamadığım poşetlerim, ağlamaktan utandığım zamanlar, kalbimin hiç duyulmayan sesi, vicdanımdaki sızılarım. Hep kendime kızmalarım. Ne çok şey öğrettin be 2022. Dolu dolu, hakkını vererek, gideni aratarak öyle bi geldin ki gelişin de gidişin gibi sert oldu.
Ama teşekkürüm baki! Hayatımda öğrenmem gereken her şeyi hızlandırılmış kurs gibi önden iteledin. Imanımı gevrettin. Her gece ağlattın. Bir gün vaktinde uyutmadın. Bir kere içimi ferahlatmadın. Bir kere içten samimi bir kahkaha atmadım. Ben ben olmayı sayende bu yıl biber yemiş gibi acı acı çıkardım. Hakkını vererek. Ahtım olsun senden sonraki yıl seni aratmayacak.
Ben dersimi aldım. Ben dersimi aldım. Ben dersimi aldım ey hayat! Ey evren mesajımı al, ben dersimi tövbesini geri alanlar gibi aldım. 😁 ve her şeye rağmen güler yüzümde tebessümüm hep vardı.
Teşekkürler hayat! Bana beni öğretmeyi seçtiğin için. Bu yılın büyük ikramiyesi geçen yılın acılarına bir çizgi çekmek olsun. Altına ama. Dersimi unutmayım diye. Üstünü çizdiklerim kendi yolunda.
Yine teşekkürler koca yürekli 2022'nin kalın kafasına girmediği için dersini çift dikiş veren deli kızı.
Bana kattıklarıyla tanıdığım herkese çok teşekkür ediyorum. Dün otobüsle giderken bir baba iki çocuğundan küçük olanın elini tutmuş gidiyor, küçüğün elini de bi büyüğü tutuyor. Baba eli bırakınca küçük biraz şaşırıyor. Babayı gören bi büyük de yol durumundan birakıyor. Küçük ortada eli arkada bi büyüğe yetişmeye çalışıyor. Diğeri umrunda değil. Sallamıyor. Çocuk babaya doğru gidiyor baba da telefonda. Bir dakikalık o manzaramda o küçücük çocuk ortada umut ederek ama yalnız, desteksiz, ama birileriyle yürümeyi öğreniyor. Ben o çocuk kadar şanslı değilmişim. 😁 oldum olası geç öğrenirim.
Teşekkürler hayat! Büyümeye zaman tanıdığın için. Görecek günlerim olduğu için. Güle güle iki gözümün çiçeği 2022. Kaldığın yer nur olsun. 😁ömrüm olursa tekrar asla sana gelmeyeceğim. Uzaktan öylece düşündükçe güzelsin. Karıncalanan
parmaklarımla sana veda ediyorum, beni unut!
Herkesin şimdiden yeni yılı kutlu olsun. Umudunuzu kaybetmeyin. 2023 yılı şans, bereket, sağlık ve huzur getirsin. Esen kalın!
05:02/31 Aralık Cumartesi 2022|fk
