Teşekkürler Hayat!

Selam Canım Kendim. Canım 30 yaşım. Bu günleri gülerek hatırlayacağım kara bahtım. Yetim kalışımın altıncı yılı. Hayatı gerçekten öğrendiğim koca 2022. Ne çok şey öğrettin bana sen o kara günlerin ardından. Hastalıklar, depremler, yangınlar ve daha sayamadığım nice acılardan sonra ilaç gibi geldin ey 2022! 

Bana en başarısız, işe yaramaz, değersiz olduğumu gösteren aylar yaşattın. Tırnaklarıma kadar kemiklerimi sızlattın. Acıdan ve yorgunluktan 10 yaş büyük bir beden ve 30 yaş daha yorgun bir ruh bıraktın. Saçlarıma aklar zamansız düşeli 15 yıl olmuştu. Yüzümdeki kırışıklıklar da erken geldi. Omuzlarımdaki baskı artık daha ağır. Evlen diyen insan sayısı arttı. Aile kavramı artık yok benim için. 4 erkeğin bir bacısıydım. Insan bacısını senede bir kere olsun aramaz mı? Bu kadar mı kötüydüm lan! Diyesim de yok artık. Herkes kendine. Ben herkeseydim. Ben de bana kaldım. 

Bu yıl hiç zorlanmadığım kadar zorlandım. İşsiz kaldım, evsiz kaldım, parklarda günümü geçirdim. Ayağımı hep yorganıma göre uzattım. Ama temmuzun sıcağı sırtıma geçti. Kan ter içinde Asya'da yandım. Elimde bir valizimle ortada kaldım. En güvenmediğim insan kapısını açtı. En çok güvendiklerime ulaşamadım bile. Canları sağolsun. Ön yargılarımdan arındım. Rahatlığımdan ödün verdim. Asla yapmam dediğim şeyleri yaptım. Güvenmemem gereken insanlarla yola çıktım. Yeni başlangıçlar iyi gelir sandım. Güzel ayakkabılar hep güzel yerlere götürür yanılgısına kandım. İçimi hep olmayacak insanlara döktüm. Sonunda ben kazandım. Belki hâlâ iyi bir işim yok hâlâ iyi bir gelirim yok, olabilir, ama ben bu yılı 1-0 önde bitiriyorum. 

Hz. Yusuf gibi çok çileler çektim. Mükafatını artık sadece Allah'tan diliyorum. Zamanı geldiği zaman hayırlısı ile diyerek. Ben bu yüzyılın zindanında boşluğa saplandım. Hiçlik batağında dibi gördüm. Yokluk sancısı çektim. Ama iyiki çekmişim. Bu kadar şeyi ne çok geç kalarak öğrendiğime sitemler ettim. Öğrenmek ne güzel değil mi? Dersimi klasiktir hayattan aldım. 2022 yılında üst üste ne Osmanlı Tokatları yedim. Güldüm geçtim. 

Hayat yerinde sayarak geçmiyor. Hayat deli çağlayan. Hayat bilinmeze yolculuk. Yürüyerek gidilmez koşmak gerek. Ne istiyorsan onu almak için koşmalısın. Bayrak yarışı her durak. Yorulmadan yol almak. Yorulanı, bekleyeni, pes edeni affetmez. Aslan ile ceylan gibi olmalıyız. Karnını doyurmak istiyorsan, açsan ve halin yoksa o avı senin yerine kimse avlamaz. O yüzden ceylanlar ot yer çaba sarf etmez karnını doyurmak için ama canı için koşmak zorundadır. Aslan koşmazsa aç kalır. 

Hayat hep bir koşuşturma, acelen varmış gibi yaşarsan tadını çıkaramazsın. Ama tadını çıkarmak istiyorsan yolda kalırsın. Yolda olmak da güzeldir ama her durakta durulmaz. 

Demem o ki ben bu yıla çok şey borçluyum. Benden aldıkları ile ödeyemedim çünkü gelecek geçmişin yanında daha ağır basıyor. Teşekkür ederim koca bir yıl nasıl geçtin öyle uzun. 365 günü tüm iliklerime kadar yaşattığın için minnettarım. Ders çalışmamak için izlediğim filmler, kimseyle konuşmamak istediğim için okuduğum onca kitap, birileri ile boşu boşuna geçen zaman, ağrıyan kol ve bacaklarım. Ağlamaktan şişen canım gözlerim. Yürümekten nasır tutan ayaklarım. Ne çok şey öğrettiniz bana. Teşekkür ederim size de. Yıkanınca örülmeyi bekleyen saçlarım, örgü örmeyi bu yıl öğrendim. Bu kadar titiz değildim çok pislik gördüm. Uykuyu bu kadar sevmezdim uykucu oldum. İnancımın huzurunda şükre doydum. Bu yıl kendimi tanıdım. Yok oldum. 

Teşekkürler hayat. Teşekkürler son gününde 2022. Ve sevmediğim ve hiçbir zaman sevmeyeceğim Aralık Ayı. Öğrettikleriniz saymakla bitmez. Ama aklıma geldikçe eklerim. Her yıla bir teşekkürü borç bilirim. 

Kuruyan çiçeklerim, dağı ve gök yüzünü hasretle izlediğim eski evim, arada yatıya gelen güzel arkadaşlarım, taşıyamadığım poşetlerim, ağlamaktan utandığım zamanlar, kalbimin hiç duyulmayan sesi, vicdanımdaki sızılarım. Hep kendime kızmalarım. Ne çok şey öğrettin be 2022. Dolu dolu, hakkını vererek, gideni aratarak öyle bi geldin ki gelişin de gidişin gibi sert oldu. 

Ama teşekkürüm baki! Hayatımda öğrenmem gereken her şeyi hızlandırılmış kurs gibi önden iteledin. Imanımı gevrettin. Her gece ağlattın. Bir gün vaktinde uyutmadın. Bir kere içimi ferahlatmadın. Bir kere içten samimi bir kahkaha atmadım. Ben ben olmayı sayende bu yıl biber yemiş gibi acı acı çıkardım. Hakkını vererek. Ahtım olsun senden sonraki yıl seni aratmayacak. 

Ben dersimi aldım. Ben dersimi aldım. Ben dersimi aldım ey hayat! Ey evren mesajımı al, ben dersimi tövbesini geri alanlar gibi aldım. 😁 ve her şeye rağmen güler yüzümde tebessümüm hep vardı. 

Teşekkürler hayat! Bana beni öğretmeyi seçtiğin için. Bu yılın büyük ikramiyesi geçen yılın acılarına bir çizgi çekmek olsun. Altına ama. Dersimi unutmayım diye. Üstünü çizdiklerim kendi yolunda. 

Yine teşekkürler koca yürekli 2022'nin kalın kafasına girmediği için dersini çift dikiş veren deli kızı. 

Bana kattıklarıyla tanıdığım herkese çok teşekkür ediyorum. Dün otobüsle giderken bir baba iki çocuğundan küçük olanın elini tutmuş gidiyor, küçüğün elini de bi büyüğü tutuyor. Baba eli bırakınca küçük biraz şaşırıyor. Babayı gören bi büyük de yol durumundan birakıyor. Küçük ortada eli arkada bi büyüğe yetişmeye çalışıyor. Diğeri umrunda değil. Sallamıyor. Çocuk babaya doğru gidiyor baba da telefonda. Bir dakikalık o manzaramda o küçücük çocuk ortada umut ederek ama yalnız, desteksiz, ama birileriyle yürümeyi öğreniyor. Ben o çocuk kadar şanslı değilmişim. 😁 oldum olası geç öğrenirim. 

Teşekkürler hayat! Büyümeye zaman tanıdığın için. Görecek günlerim olduğu için. Güle güle iki gözümün çiçeği 2022. Kaldığın yer nur olsun. 😁ömrüm olursa tekrar asla sana gelmeyeceğim. Uzaktan öylece düşündükçe güzelsin. Karıncalanan 

parmaklarımla sana veda ediyorum, beni unut! 

Herkesin şimdiden yeni yılı kutlu olsun. Umudunuzu kaybetmeyin. 2023 yılı şans, bereket, sağlık ve huzur getirsin. Esen kalın! 

05:02/31 Aralık Cumartesi 2022|fk

bedenin yükü

Bilir mi insan? Insan bilir mi? Bilmiyorum der mi? Bilmezler... İç çekerek bir Orhan Veli dedim içinden. Bilmezler yanlız yaşamayanlar... ahhhh! Derin bir iç çekiş daha. Tüm gücümle yok olmaya çalışıyorum. Çok yorgunum. Ve yorgunluğum bitsin istiyorum. Yaşama hevesim yok. Bir hayalim yok. Bir dünya ki içim. Içim içime sığmıyor. Ben de bilmiyorum. Kimse bilmiyor. Olmayan yaralarım sızlıyor. Saçımdan tırnağıma kadar. Insanın saçı ağrır mı? Bedenimi taşımaktan acizim. Bedenin yükü ne ağırdır. Insan eti ağırdır. Ruh olmazsa insan o eti nasıl kaldırır. Ruhum firarda. Bilinmez iklimlerde kâh yanıyorum kâh donuyorum. Bazen Sahra'da bazen Gobi'de. Giderken sormadı bile. O bile sahiplenmemiş beni. Bedenim düşünüyor Ya Rabbi! Ruh değil miydi can taşıyan?
Yalansız dolansız dümdüz bir hayat var demişler. Kimsenin kimin kimsesi olmadığı bir yerde dağ doruklarında bulutlara yakın. Serin ve güneşli. Soğuk suların dağ keçilerinin olduğu kartalların yuvası. Insan eli değmemiş. Dağ çiçeklerinin mis kokusu. Nasıl yorgunum bir bilsen. Bir iç daha çekiyorum. Dünyada yaşayışım son bulsun. Bir alem ki alemlerden alem beğen. Süra İsrafil üflesin. Yorulanlar dinlensin.
Bedenim yorgun. Bedenim ağır. Derin bir uyku hali ama uykuya hasret. Kapanmayan gözler, gözler sevinci özler. Huzur ile ersin murada, develer tellal pireler berber olsun. Çocukluğumda hiç masal dinlemedim. Masal ne onu Türkçe kitaplarından öğrendim. Yokluğunu da çekmedim. Masallarla büyüseydim bir kurtarıcı arardı gözüm uykularda. Yok benim benden başkam.
Kuru sözlere, vaatlere karnım tok. Tırnağın varsa başını kaşı der annem. Tırnak insanın hayatında önemlidir. Dişinden tırnağından artır, tırnağınla kazı, dişini tırnağına tak çünkü kimse senin tırnağın bile olamaz derler. Tırnak diye kesip atıyoruz bir de. O bile ne kadar önemli bizde.
Kafam o kadar ağrıyor ki dayanamıyorum bu ağrılara. Bazen içimde hiçbir şey olmamaya direten ben diyorki çek git bu hayattan bu diyardan bu insanlardan. Alacak verecek kalmadı. Bırak. Helali hoş olsun acıların. Yanına kar olsun yaşadıkların. Çık yola. Yol nereye... olmaz. Bir iki kelimemde bile bir pes etme. Etme be! Ettiklerin yetmedi mi kendine? Kalk doğrul! Buda geçer...
Umarım uyandığınızda tüm dertleriniz geçer. Acılarınıza alışmayın. Sabahın serinliği kalbinizin ateşini söndürsün. Ferah uyanın güne. Gönülden dualarınız olsun. Esen olun!
24.12.22/04:04|fk 

bizde ölenlere kuş olup uçtu derler...

Adını mıh gibi aklımda tuttuğum Aralık ayı geldi çattı. Ayırdı sevdiklerimizden bizi. Soğuk yüzü içimizi titretti. Ruhların sustuğu vakit esti tenimizde acı acı rüzgarı. Rüzgar ne getirdi ki bana, benden alıp gitti babamı. Soğuk bir Bişkek sabahı yurtta. Telefonuma saat yedide gelmiş buz gibi bir mesaj. Arayıp sana sormak istedim. Doğru mu diye. Insan ölen kişiyi arayıp öldün mü diye sorabilir mi? Ben babamı bugün kaybettim. O çekip gitti. Beni deliler yurduna muhtar etti. Bir baba evladına yapar mı be! Insanın hiç babası ölür mü? 

Bu sorumun cevabını 01.12.2016 yılında aldım. Bütün aylar anlaşmış. Bu aya gelmek bu soğuk günü yaşamak için. Demedim mi ben sana, insan ölecekse baharda ölmeli diye? Insan helalleşmeden gider mi? Düşmanın mıydım senin? Hiç düşünmedin mi yarın yüreğine büyür diye? Oysa ben en çok seni severdim. Bir kere olsun bayramlar dışında sarılıp öptün mü? En kıymetlim derdin. Insan kıymet verdiğine böyle yapar mı? En çok ben yandım. Her yıl gidişine mahzun mahzun yanarken. Söyleyemediklerim diken gibi batıyor yüreğime. Rüyaları bekliyorum konuşmak için. Yetim oldum. Ona üzülüyorum. Sen baban öldüğünde çok üzülmüşsün. Ben üzülmüyorum artık. Büyüdüm. Ağrılarının dindiğine, sonunda dinlendiğine utanmasam sevinecem. Gözlerim yaşlı. 

Hani insan soğan doğrarken birkaç dakika soğanın acısına dayanamıyor gözlerinden yaşlar akıyor ya bir soğan insanı bu kadar ağlatırken sen düşün sana nasıl ağladığımı? Bir soğanın acısına katlanamazken bir insanın yokluğuna nasıl katlanayım sen söyle? 

Geçen gün numaranı kaydettim. Whatsapptan bakayım alan olmuş mu diye.. kimse almamış. Alsaydı arayacaktım yemin ediyorum.  

Bugün seni her yıl aradığımdan daha çok arıyorum. Çok yoruldum. İçim acı dolu. Başarısızlıklar silsilesi gibiyim. Neye elimi atsam kuruyor. Hangi yola çıksam kapalı. Sen olsan dua et derdin. Ediyorum. Ama Allah'ın unuttuğu yerdeyim. Kendimi bulamıyorum. Kara karıncayı gece gören Allahım beni görmüyor sanki. Unutulmanın verdiği korkunç acı ile çöldeki kör gibiyim. Çarpacak bir şey yok, tutunacak bir dal da. Kumlara bata çıka güneşin alnında kavrulup bir o yana bir bu yana savruluyorum. Sırtımı Allah'a yaslamışım. Işığı arıyorum. 

Baba, evi hiç sorma bilmiyorum. Onlar dediğin gibi çoktan unuttu beni. Varlığında yoktular. Yokluk gibi. Bir gecede insan 10 yıl yaş alır mı? 10 yılda kaç gün var? 

Yazamıyorum. Burnum sızlıyor seni düşündükçe. Gözlerim yazdığımı göstermeyecek kadar puslu. Burnumdan geldi yokluğun. Oralar nasıl ki sen hâlâ yoksun.?

Baba yüküm çok ağır. Canım çok acıyor. Ölüm bir şey değil de yokluğun acıtıyor. Aratıyor. Bulamıyorum. Bulunacak yer değil gittiğin. Insan bu kadar uzaklara gider mi hiç? Iki seneden fazla oldu mezarına gitmeyeli. O bile iyi geliyordu. O taş yığını. Üstünde adın. Onu görmek bile huzur veriyordu. Dizinin dibine oturur gibi oturuyordum taşına. Hemen yanında annen. Fısıldardım toprağa duyacakmışsın gibi. Ben geldim. Kalk gidelim. Hem ne buluyon orada köyde su bile yok. Kurumuyor mu boğazın.? Kemikleri bile kalmadı diyorlar. Zalimler. Kalmasa kemikleri sızlar mı gidenlerin?

Kaç yıl oldu be babam, çok özledim. Başı bozuk yığına döndük. İtler bile güldü kimsesizliğimize. Sen bizim çatımızdın. Çatı gidince dağıldı temel bozuldu düzen. Öyle çok acıyor ki içim. İçinde çok olan hiçbir şey doğru değildir diyor biri. Çok ama benimki. Tarif edemediğim kadar. 

Bu kadar değil ama yutkunamıyorum. Bu kadar. Duyacakmışsın gibi. Görüp de kızacakmışsın gibi siliyorum yaşlarımı. Dik tutarak bükülmüş sıktımı, eyvallah diyerek kadere, açarak kollarımı gelin diyorum. Gelin acılar. Daha kötü ne olabilir dediğim yerde tükürüğümde boğuluyorum. 

Annenizin babanızın kıymetini yaşarken bilin. Hala arayıp sorabiliyorken şükredin. Olmayanlara merhamet edin. Sevgisiz kalmasın yürekleriniz duasız bırakmayın geçmişlerinizi. Gecenin soğuk yüzü varsa oralarda bizlere göz kırpan yıldızlar da var. Ay gibi doğsun yüreğinize güzellikler. Gördüğünüz kötülükleri geceye gömün. Esenlik dolun.! 

01.12.2022/fk| 03:25